Paradijs

Van down under terug naar Palau!

Soms moet je even weg uit paradijs om het paradijs weer te kunnen zien. Om 6 uur mijn bed uit, met 3 honden en Paul loop ik naar de Vet. De dierenarts is op de berg van Malakal, midden in boerderijland. Er wordt ananas, banen, tapioka en taro verbouwd. Er zullen vast meer gewassen verbouwd worden , maar daarvan weet ik de naam niet of ik herken ze gewoon niet. Maar door al deze gewassen te zien, raak ik vreselijk geinspireerd. Ik snijd een tomaat door midden en zet de zaadjes in het water bij het raam, het zelfde doe ik met chilli pepers. Een ananas is leuker want je hebt gelijk een plant, je neemt gewoon de bovenkant van de ananas, je weet wel die prikkende bladeren en steekt die in de grond. Nou is mij verteld dat over een jaar, ik een ananas kan verwachten.
Mijn passievrucht heeft mijn vakantie overleeft, net als mijn kokosnootboompje. Een duikshop heeft me wat Aloe Vera plantjes gegeven, die het helemaal fantastisch doen, ik moet zelfs wat weg geven aangezien ze steeds nieuwe plantjes spruiten. Om voor wat kleur te zorgen ben ik begonnen met hybiscus te planten, een meise van een duikschool heeft me laten zien hoe dit te doen. Hahahaha ik realiseer me dat voor velen van jullie gewoon dagelijkse kost is. Voor mij en nieuw gevonden hobby!

Waarom dan zo vroeg op? Paul moet zijn GPS opzetten, zodat wanneer we op het water zijn, de andere GPS de data van de ene naar de andere kan sturen. Paul doet zijn Masters en voor zijn desertation zet hij het zeegras en andere marine environments van een bepaald rif op een kaart. Hij maakt dan gebruik van sateliet beelden van 10 jaar geleden en nu. Voor meer detail, neemt hij foto’s onderwater van bepaalde gebieden om zo exact de genus vast te kunnen stellen. Omdat hij een beschermd gebiedt heeft gekozen waren er speciale vergunningen nodig om er te mogen duiken en te fotograveren. Zo heeft hij een voedingsroete voor dugongs gevonden. Wat natuurlijk stil wordt gehouden, het is niet de bedoeling dat we deze op uitsterven bedreigde dieren met honderden toeristen gaan storen. Omdat ik hem assistreer in zijn onderzoek en de boot bestuur, mag ik er ook duiken. Helaas zien we geen dugongs.

Een beroemde Palau wetenschapper, Patrick Colin, heeft pas een boek uitgebracht over de marine environments van Palau. Ongelooflik interessant, maar erg wetenschappelik, om het helemaal goed op te kunnen slaan zal ik het waarschijnlijk nog eens lezen. Plus ik ken de gebieden waar hij het overheeft wat het extra intressant maakt. Hierdoor werd mijn liefde voor Palau terug inleven geroepen. Elke dag neem ik de honden mee op zoek naar wandelroutes en uitkijkpunten op land. Zo herken ik de meeste luchtfoto’s uit zijn boek en leer de eilanden nog beter kennen.

Als ik op een veraardags etentje ben in Kramers, stelt een vriendin mij voor haar naaimachine te lenen. Zij gaat namelik naar Guam om te bevallen van haar eerste kind. Geweldig natuurlijk, mijn inmiddels vierde hobby en daagelikse activiteit. Hahaha, even kijken of je hebt opgelet... de eerste was de honden, de tweede tuinieren, de derde studeren van Palau en nu naaien. Rokken, tassen, kussentjes en ga zo maar door. Heerlijk om lekker te knutselen en aan het einde heb ik nieuwe kleren, hoe bedoel je winkelen is leuk? Dit is nog leuker.

Even terug komen op mijn hond/ honden. Inmiddels is mijn pack zich steeds aan het uitbreiden. Hoe bedoel je, ik heb moeite om nee te zeggen? Diogie mijn eerste en orginele hond is uitgegroeid tot een mega hond, ik hoef niet meer te bukken om zijn koppie te aaien. Af en toe wordt hij een beetje jalours op de anderen en laat dat dan wel even horen, hij is best een vocaal beestje, maar zachtaardig en denkt dat iedereen zin vriend is. Eindelik heeft hij leren zwemmen en dan bedoel ik echt zwemmen, niet dat halve spring plonsen wat ie eerst deed. Hij zwemt naar het diepe om een grassprietje te halen en komt die dan trots naar min brengen. Jenka of Sarjenka is Michael zijn hond en terwijl hij terug is van de States, pas ik nog steeds op. Is meer een modderhond en dan bedoel ik dat ze het heerlik vindt om net als kleine kinderen (en ja sommige volwassenen) in een plas met water en modder te springen en iedereen met modder te bespatteren. Ze is iets schuwer, maar als haar grote broer erbij is, durft ze wel. Dan is er Friend of Fran, zoals ik haar herdoopt heb. Orgineel een straat hond die heel goed weet hoe ze haar voet in de deur kan zetten en mensen kan charmeren. Ze woont tussen Rene en Jane (je weet wel de eigenaars van Kramers) en mijn huis in. Omdat ze toch echt een straat hond is, is ze een ster in het achtervolgen van kippen en katten. Zelf ben ik daar helemaal niet blij mee, want ze leert dat aan de anderen. Dan is er Ranger, de zwarte hond van de Koror State Rangers (zij zijn verantwoordelijk voor het toezicht houden van de Rock Islands). Een prachthond, maar aartsrivaal van Fran. Toen ik Ranger net leerde kennen 2 jaar geleden was ik als de dood voor haar, totdat ik begreep dat haar wilde blaffen uit angst voor mij was. Nu loopt ze soms mee met de pack, als Fran er niet is. Tiger is een ongeveer 8mnd oude pup, een ongelooflijke knuffelkont, bijna nog meer dan Jenka. Zijn eigenaar woont onder Kramers, maar is er nooit. Ik probeer al weken aan hem te vragen of ik Tiger mee naar de Vet mag nemen voor castratie. Vandaag had ik het bijna gewoon gedaan totdat min geweten zei, hoe zou e het vinden als iemand besloot Diogie te helpen? Eerlijk gezegd, zou ik super blij zijn, maar ik ben geen stoere man die graag zijn mannelijke hond, man wil houden! Ik geef het tot na het weekend en dan is het genoeg, hij piest echt overal, behalve in mijn huis, pfff. Als het kon, zou ik hem stiekem willen houden, maar dat kan echt niet! Oh dan is er ook nog Shy, zo noem ik haar want haar Fillipinse naam kan ik niet uitspreken, zi is van Louise, de laundry lady. Met haar heb ik zoveel medeliden, want ze heeft honderden vlooien en teken. Op een morgen heb ik Louise gegrepen en haar hond en samen hebben we haar gewassen en ontvlooid en ontteekt. Ze is inmiddels bevallen van 9 puppies, waarvan 1 het niet heeft gehaald. Ik heb Shy nog wat frontline gegeven want ze loopt nog steeds te krabben, maar iedereen zorgt verder goed voor haar, het restaurant van beneden geeft haar restjes en ze likt aan te sterken.
Ik heb met Louise afgesproken dat wanneer de puppies uit het nest zijn we haar laten steriliseren. De nieuwe Vet is echt super, Monika van Roemenie. Ik heb met haar afgesproken dat als ik honden tegen kom die geholpen moeten worden ik ze kosteloos kan brengen. Het is tenslote beter voor iedereen. En hoe graag ik het ook zou willen, ik kan moeilik voor alle buurt honden zorgen. Andere vriendelijke honden... Run (van Yamamoto een Japanner die voor NECO Yamaha werkt) Boe, de grootste hond in Palau (van Jay, werkt voor een duikshop) Fruitcake, een vriendelijk straat hondje, Lucky omdat ie lucky is dat ie nog leeft, is een manklopend mannetje (van het chineese whorehouse). Jane en Rene hebben George een 4 jaar oude Palauan hond en dan is er een vrouwelijke Diogie, maar anders gespeld D.O.G. Zi is van Jeff van de Plauan TV.

Jane en ik besloten een avond om de honden uit te laten, uiteindelijk waren het er 6. Wonder boven wonder waren er geen serieuze gevechten, alleen maar veel rond rennen. Geweldig om te zien! Ben echt van een kattenmens naar een hondemens veranderd. Er zitten hele verhalen achter hun gedrag en onderlinge interactie, echt super intrigerend. Maar die houden jullie nog te goedJ

Na de avondwandeling heb ik mezelf beloofd om voor mezelf te koken en als ik geen zin heb gewoon iemand uit te nodigen zodat ik wel moet. Nou ben ik niet erg creatief als het op eten aankomt dus alle ideeen zin van harte welkom. Meestal kan ik online wel iets vinden om te maken, maar eerlijk gezegd zin het vooral pasta’s, AVGtjes, een pizza of meatloaf en salade. Maar goed het is beter dan alleen noodles.

Eindelijk een zonnige dag dus we besloten te gaan duiken. Maar het had niet zo mogen zijn, de motor sputterd en spetterd en houd er dan mee op. We driven net voorbij pinchers, gelukkig is het inkomend tij en drijven we naar de eilanden toe ipv er vandaan. Als het er een beete goed uitziet, gooien we het anker uit en Laura en ik besluiten dan maar hier een duik te doen. Michael is al aan het freediven en Shipper besluit voor Mc Giver te spelen. Na een paar uur rond hangen, komen de verwachten dagboten terug van hun trips. Geen van ons was echt bezorgt, omdat we precies op de terugkom route waren. Het leuke is dat de boot die ons uiteindelijk helpt en terug sleept een NECO boot is met 1 van min favoriete bestuurders is, Rey!

Noemenswaardig is het welkom dat ik van mijn ex collega’s kreeg. Josie, een Fillipijnse dame die 20 jaar voor NECO in de duikshop heeft gewerkt gaf een afscheidsfeestje. Natuurlijk ga ik daarheen! Mijn kans om iedereen weer te zien en afscheid te nemen van mijn fillipijnse moeder. Een beetje zenuwachtig was ik wel, want zou men me negeren? NEEE natuurlik niet, Josie greep me bij binnen komst en begeleide me direct naar het buffet na een vette knuffel. Dan slaat Rey een arm om me heen en zegt ‘ kom de jongens zijn in de keuken, ze wachten op je.’ Menig keer vervloekte ik hun nickname voor mij, Boy! Maar nu... tranen sprongen bijna in mijn ogen. Thuis, ik was thuis! Mijn tweede thuis, begrijp me niet verkeerd ;-)

Blaire werd 30 en voor haar veraardag organiseerd ze een jaren 20 party. Na wat onderzoek kan ik uiteindelijk toch een outfit bijelkaar krijgen. Mijn sigarettenhouder is trouwens alleen voor de sier!

Dus nu de plannen.... Allereerst moet ik een manier hebben om wat geld te verdienen. Ik heb dus Mandy en Shallum gevraagd om als oproepkracht te werken voor hun. Ik had bijna nog geen woord gezegd en Mandy nodigde me uit om mee te gaan duiken komende donderdag. Een fantastisch begin van de meeting J Ik bood nogmaals mijn excuus aan voor mijn gedrag en manier van vertrek. Legte uit waarom ik graag in Palau wil blijven. Nu zijn we dus de mogelijkheden aan het onderzoeken, maar het ziet er behoorlik rooskleurig uit!

De curcus die ik wil doen begint in Oktober en duurt 10 weken, daarna moet ik besluiten welke richting ik op wil. Honden en katten of marine... of misschien een naaibedrijf of planten wie weet?

Paul komt terug in September voor zijn PHD, waarin ik hem zal assisteren en onderzoekervaring op zal doen. Trouwens voor die gene die het even niet meer weten, Paul was hier vorig jaar. Hij werkte als boatmanager op de Big Blue Explorer. Was samen Alice mijn huisgenoten voor 8 maanden.

Afhangend van hoeveel ik werk, wil ik bij de Vet gaan helpen,maar er lijken al zoveel mensen daar rond te lopen en niks te doen dus weet niet of het nuttig is. Op dit moment zijn de Micro games bezig, dit zijn zo genaamde olypische spelen voor Micronesia. Het eiland barst van atleten en supporters, is weer iets anders in laag seizoen. Anyway dat is het wel zo’n beetje.
Denk aan jullie, heel veel liefs NicXXX