Weer alleen!

Lieve allemaal,
Na 3 weken ben ik weer alleen. Merel en Wouter zijn vertrokken. Ik was zo gewend geraakt dat ze er waren, dat ik ze de eerste dag wilde bellen om af te spreken voor lunch of diner later die dag. Dat mijn eigen telefoon in mijn tas zat was een goede hint dat ze vertrokken waren. Het is stil en ik mis jullie nu al!!!

Om mezelf bezig te houden en voor de extra pondjes die zo langzaam beginnen op te hopen, heb ik besloten te gaan hard lopen. Ik weet het, het is helemaal niks voor mij en het is veel te heet, maar mijn steeds schonere longen schreeuwen naar beweging. Je moet niet verwachten dat ik de marathon ga lopen, maar een half uurtje flink rennen doet me erg goed. Oke, oke ik ben pas 1 keer gaan lopen, het begin is er.

Ook heb ik een vervanging gevonden voor de bekende arm beweging naar de mond. Tanden stokers. Rene van Kramers werd helemaal gek van mij en heeft me een doosje geschonken. Nu kauw ik lekker weg op tandenstokers. Zo als je ziet heb ik er totaal geen moeite mee, stoppen met roken. Ik denk er bijna nooit aan ;-)

Omdat het op het moment heel rustig is en we bijna niks te doen hebben heeft Mandy (de Nederlandse baasin)ons meegenomen naar Jelly fish lake. Met ons bedoel ik Denny (kantoor miep), Bert (grote Amerikaan, soort van manager) en ik (de nieuwe gids). Denny moest namelijk gefotografeerd worden voor nieuwe brochures (nee niet ik want ik heb niet de juiste spullen bij me) Bert en ik zoeken naar de beste plek, waar de jellies het dichtst bij elkaar zweven. Na 2 uur moet er in elk geval 1 goede foto tussen zitten en vertrekken we naar een eiland waar we weten dat er blacktipreef sharks rondhangen. Weer hoef ik niet veel te doen, want Mandy maakt de foto’s en wij houden de haaien een beetje in de gaten.

Even over mijn collega’s, er zijn in principe 4 gidsen. Henny, Bert, Jeremy en ik. Op dit moment duiken alleen de laatste 2. Henny neemt altijd de VIP’s en Bert de Americanen. De Bedoeling is dat wij de rest opvangen. Henny en Bert zijn hier beiden al iets van 13jaar. Bert is druk bezich zijn zeilboot op te knapen om daar later charters mee te doen. Hij heeft Jeremy soort van geadopteerd, omdat Jeremy zo ‘jong’ 22 is. Ik deel mijn appartement met hem. Het is echt een snowboard type uit Canada, heel relaxed maar vergeet nog wel eens wat. Denny woont 20 seconden bij ons vandaan en werkt op kantoor. Is heel sportief, met haar loop ik hard. Ze is hard aan het sparen om met haar vriend naar Australie te verhuizen einde van dit jaar. Dit waren de directe collega’s, er zijn er veel meer, maar te veel om te vertellen wat ze doen.

Jullie vroegen me wat meer over het duiken te vertellen. De meeste bezochte duikplekken zijn toch muur duiken met een soort plateau waar het grote spul in de stroming hangt. De temperatuur is 30 graden Celsius het hele jaar door. Ik duik dus gewoon in een korte broek en rashgard. Het zicht is meestal minimaal 20 meter, bij de wrakken is dat meestal minder. Bij de muurduiken kan je echt alles verwachten, grijze, witpunt, zwart punt rif haaien, schildpadden, maar ook zeilvis of merlijnen, hammer of tijger haaien. Er is ook heel veel klein spul te vinden, mijn nieuwste hobby is garnalen zoeken, nee niet om te eten. De stroming kan echt heel sterk zijn, denk little en big brother egypte. Ik heb wel een rifhaak, maar je kan je ook gewoon vast houden. Het duiken moet je afstemmen op de getijden en de maan standen, maar dat maakt het allemaal des te leuker en interessanter. Mijn camera blijft nog steeds in mijn tas. Het bedrijf is niet geintresseerd om duik video’s te maken. Als ik hem mee wil nemen moet ik op mijn vrije dag duiken of hem aan vrienden geven om te filmen ( thanks Merel en Wouter).
Vandaag ben ik lekker vrij en heb lekker niks gedaan, behalve fimpjes kijken en dit schrijven. Heerlijk.
Veel liefs NicX
Joep en Menno gefeliciteerd met jullie verjaardag.
Merel en Wouter hoop dat jullie veilig zijn thuis gekomen.
Maarten en Cat, ik vind 1 peukje per dag nog knapper want je moet elke dag opnieuw stoppen.
Merel de handdoeken zitten in de was.